ԸԲ Մասին
Ամեն տարի ավելի քան 3 միլիոն երեխա իրենց իսկ տանը բռնության ականատես են դառնում և գտնվում են վտանգի տակ:
Նույնիսկ երբ բռնությունը նրանց մոր հանդեպ է կիրառվում, նրանք վնասվելու շատ մեծ ռիսկի տակ են գտնվում, եթե անկախ իրենցից հարվածների տակ են մտնում կամ ծնողներից մեկին փաթաթվում են բռնության ընթացքում: Նույնիսկ նորածինները տան բռնության առկայությունից կարող են ազդվել:
Ինչքան ավելի երկար է տևում բռնությունը, այդքան ավելի խորը և մնայուն ազդեցութուն է այն ունենում երեխաների վրա: Ընտանեկան բռնության մեջ մեծացող երեխաները իրենք իրենց են մեղադրում կատարվածի համար, վախերի, տխրության, ջղայնության և բոլոր այլ զգացմունքների խառնաշփոթից չեն հասկանում՝ ինչ անել: Հնարավոր է, որ էմոցիոնալ կամ զարգացման հետ կապված խնդիրներ ունենան: Երեխաները սովորում են այն, ինչ տեսնում են. հնարավոր է, որ մտածեն, որ բռնությունը ընդունելի վարք է մեծերի համար, նորմալ է ուժի միջոցով քո ուզածին հասնելը և պատասխանատվություն չկրելը: Ցավոք բռնության ականատես եղած տղաների դեպքում մեծ է հավանականությունը, որ իրենք էլ բռնարար կդառնան հետագայում:
Երեխաները պետք է մեծանան սիրով լի մթնոլորտում, ուր ավելորդ վախը, ցածր ինքնգնահատականը և բռնությունը օտար երևույթներ են: Կանանց աջակցման կենտրոնը օգնում է երեխաներին հասկանալ իրենց հետ կատարվածը և օգնում է մայրիկների հետ միասին ապահով ապագա ստեղծել:
Ազդեցությունը երեխաների վրա
Ընտանեկան բռնության միջավայրը մեծ ազդեցություն է ունենում երեխայի մտքերի, հուզական վիճակի, կյանքի մասին պատկերացումների, հարաբերությունների կառուցման, արժեհամակարգի վրա: Երեխաները կարող են ցուցաբերել հետևյալ դժվարություններից մի քանիսը՝ ընտանեկան բռնության վերախրման արդյունքում: Այնուամենայնիվ, փոքր երեխաների մոտ այս խնդիրները կարող են առաջ գալ բազմաթիվ այլ պատճառներով, եւ այս վարքը ցուցաբերող երեխաները կարող են ընտանեկան բռնության ենթարկված չլինել:
- Ագրեսիվություն
- Ֆիզիկական բողոքներ (գլխացավեր, ստամոքսի ցավեր)
- Բաժանության զայրույթ (ավելին քան այն, ինչ սովորաբար ակնկալվում է այդ տարիքի երեխայից)
- Բռնություն քույրերի և եղբայրների նկատմամբ/հատկապես տղաները ՝աղջիկների, մեծ երեխաները փոքրերի նկատմամբ/
- Կամակորություններ և հակառակվելու ձգտում /հատկապես մոր հանդեպ դրսևորվող/
- Մշտական վախ հնարավոր վտանգի մասին/ անապահովության զգացում
- Զարգացման հապաղում/ Նախկինում սովորած հմտությունների կորուստ (ինքնուրույն զուգարան գնալու հմտություններ, գույների անուններ)
- Ուշադրության պակաս
- Հիպերակտիվություն
- Սննդավարքի խանգարումներ/շատակերություն կամ ախորժակի բացակայություն/
- Քնի խանգարումներ/ անքնություն, հաճախակի ընդհատվող քուն, սարսափ երազներ/
- Ուսման խնդիրներ
- Բռնարարի պես ուժ ունենալու ձգտում/նույնականացում բռնարարի հետ , բռնարարի վարքի կրկնօրինակման փորձ/
- Մորը, քույրերին , եղբայրներին պաշտպանելու գործողություններ
Մենք առաջարկում ենք ծնողներին դիմել բժշկի կամ ընտանեկան խորհրդատվության, եթե երեխան դրսևորած վարքագիծը՝
- Ֆիզիկապես վտանգավոր է իր կամ մյուսների համար (օրինակ, մկրատով իր սեփական հագուստը կտրելը);
- Այնքան ինտենսիվ է, որ ազդում է երեխայի առօրյա աշխատանքին / դպրոցում;
- Չի արձագանքում հիմնական մանկական ուղղորդման ռազմավարություններին.
- Շարունակակն բնույթ ունի ( տևում է 3-6 շաբաթ)
